Ha Visstick, deze reactie kan ik als oud scheepswerktuigkundige met 10 jaar professionele diesel ervaring op de grote vaart, natuurlijk niet voorbij laten gaan. Laten we eens kijken hoe ver we komen.
Er is wel degelijk ontwikkeling geweest in (ook de simpele scheeps) dieselmotoren. Belangrijkste voorbeeld: De materialen laten het nu toe om veel hogere brandstof-inspuit-drukken te realiseren en daarmee een betere en schonere verbranding waardoor de uitstoot van schadelijke stoffen veel lager is geworden.
Natuurlijk zeil jij altijd maar anderen moeten eerst enige tijd motoren voor ze op ruim vaarwater komen (zoals bijvoorbeeld wijzelf 10 uur! enkele reis), de mast omhoog te kunnen zetten en verder ongehinderd door bruggen, onze zeiltocht kunnen vervolgen. Dat is tevens de reden waarom wij ook veel bij sluizen terecht komen. En daar haal ik meteen de oude ploffen er uit. Roetvlekken op de kont, blauwe/zwarte rook, spiegelende plakaaten olie en roetmengsels op het water als er even een klapje voor- of achteruit moet worden gegeven. Veelal schepen gebouwd rond de jaren 80. Zelf had ik ook een Sigma 33 met een volvo MD7a (13 pK) uit 1982. En wat ik ook deed aan de verstuivers, brandstofpomp, kleppen enz. het kreng bleef roeten en stinken. Het was zelf zo erg dat we tijdens een oversteek vanuit Dover, en wij op de de motor net de wind dood voeren, we enkele malen even zijn gedraaid om uit onze eigen uitlaatgassenstank te geraken. En bij Volvo geven ze het ook gewoon toe dat deze oude modellen dit blijven houden. Overigens wel betrouwbare motoren. Dat wat betreft het milieu, de feiten. Wat je er zelf van vindt kan natuurlijk heel anders zijn en ik ga je er niet van overtuigen.
Je maakt een denkfout als je stelt dat een turbo gebruikt wordt om een betere verbranding te krijgen. De turbo kan daar (in combinatie met elektronica en verstelbaar inspuitmoment) wel een beperkte bijdrage aan leveren maar wordt alleen gebruikt om meer vermogen uit een kleinere motor (cilinderinhoud) te kunnen persen. En juist deze turbo gaat bij langdurige deellast (bv stationair toerental) nadelig werken (daar heb je die sluis weer) en vervuilt door aanslag van onverbrande koolwaterstoffen (roet), hetgeen bij normaal gebruik weer tot storingen kan leiden..
Dat elektronica kwetsbaar kan zijn is natuurlijk een waarheid. Maar tegenwoordig wordt dit zo hoogwaardig gemaakt dat storingen gelukkig niet zo vaak (meer) voorkomen. Ik heb daar nog nooit last van gehad en mijn motor lijkt tot op heden heel betrouwbaar te zijn.
Ik begrijp best wel wanneer je een traditioneel schip bezit, bv een oude sleeper, zeilkotter, platbodem o.i.d. je een nostalgisch gevoel krijgt van je stampertje en je trots staat te wezen op gloeilonten en gietijzeren slingers en Startpilot. En dat moet je ook zeker blijven doen, want ook ik als oud swtk kan daar erg van genieten.
Maar in moderne kapitalistische zeilschepen horen gewoon hoogwaardige schone dieselmotoren of als het kan (en dat zou nou precies geschikt zijn voor jouw) elektromotoren. PS: Vergeet je vuilwatertank niet in te bouwen voor het nieuwe seizoen. Mvg K.I.