richard schreef:
>
> Een stag is toch voor de stabiliteit in langsrichting (voor
> en achterstag) en een want (hoofdwant onderwant) voor de
> stabiliteit in dwarsrichting?
Volgens mij vallen alle voor-, zij-, achter-, baby-, en andere stagen onder “het want” of “staand want” (lopend want = schoten, vallen etc).
Verbeter mij maar als dit niet klopt.
Bij het meest simpele sloep tuig bestaat het staand want uit: voorstag, achterstag stuurboordswant en bakboordswant. Elk want bestaat soms uit een enkel want maar vaak uit een hoofdwant en onderwant genoemd: het stuurboordhoofdwant, het stuurboordonderwant, het bakboordhoofdwant en het bakboordonderwant. Naast het voor- en achterstag zijn er soms nog een hulpstag, een babystag. een bakboordsbakstag en een stuurboordbakstag. En tot slot zien we soms wel eens een sloep met een diamantstag.
Het klinkt als muggenziferij maar mijn ervaring is dat als alle onderdelen duidelijk benoemd zijn er geen misverstanden optreden als het er op aan komt. Of wat dacht je van de volgende commando's: “Nee Piet, trek aan dat andere touwje, links van dat dikke touw…. Nee sukkel niet dat rode touwtje, dat witte. Welke witte? De goeie witte natuurlijk”. Wat de schipper bedoelde was dat de neerhouder aangehaald moest worden.
Ik zou zeggen Cor, kom eens kijken en je zult aangenaam verrast zijn.
Als het rustig weer is en de scheepvaart is even weg, strijk ik zonder problemen al varend. Ik hoef alleen mijn grootschoot te vieren, de lege giek (rolgrootzeil) omhoog te trekken, de baby voorstag los te maken en de borging van de voorstag los te maken en dat allemaal binnen twee minuten. Uiteraard wel met behulp van de elektrische ankerlier met kaapstander. Met een voetknop bedien ik de lier en ik trek op de kaapstander zo de mast omhoog. Omdat het allemaal wat groter is als op een 24 voeter gaat het ook veel gemakkelijker, het is overzichtelijker en je hoeft ook niet overal onderdoor of langs te kruipen. Doorvaarthoogte is min. 7 meter. Dan ben je bij jouw spoorbrug inderdaad kansloos. Overigens met een gestreken mast is het alleen wat lastig in de sluis. Dan ga ik bij voorkeur langszij een andere boot liggen. Over problemen met ligplaatsen en of manouvreren in een jachthaven met een gestreken mast is mij niets bekend en dit doe ik toch enkele jaren zo. Voorheen hezen wij de mast er ook steeds af en op maar dat was tijdrovend, je moest van alles plannen en afspraken maken. Bovendien ontstonden er steeds kleine beschadigingen e.d. Groeten. K.I.
Beste Theo,
Ik heb een vergelijkbaar schip een Feeling 720 met een strijkbare mast.
Een dubbele bokkepoot is wel nodig indien je strijkt op ietwat woelig water. Alvorens ik strijk om bv. onder de Moerdijkbruggen door te gaan, dan wacht ik echt tot het water wat rustiger is geworden, anders is het vragen om moeilijkheden. De mast zwiept dan als een gek heen en weer.
Overtuig je ervan dat alle stagen voor het draaipunt van de mast los zijn gemaakt.
Zorg ervoor dat je grootzeil is opgebonden of ingedraaid, dat bij een rolfok de lijn loszit.
Bind de fok vast.
Zorg ervoor dat je met de kraanlijn de giek hebt opgetrokken.
Laat voor alle zekerheid de buiskap zakken.
Vanzelfsprekend heb je de voorstag met een spanhaak hebt vastgezet, dus die kun je zo losmaken. Ook heb je een dubbel blok geplaatst tussen boegbeslag en voorstag met een lange lijn naar de kuip.
Wel en dan kun je gaan vieren. Met de grootschoot trek je de mast wat naar achteren en de rest volgt dan vanzelf.
Let erop dat de achterstag niet vast gaat zitten onder wat dan ook. Bij het hijsen geeft dat zo'n ellende. Zo ben ik al een vlaggenmastje, en de stopknop kwijtgeraakt.
Handig is het van te voren te meten hoe hoog je mast nog komt. Door merktekens op je strijklijn te zetten weet je dat precies. Hoe minder de mast is gestreken, hoe stabieler hij staat.
Succes.
Als je geen echt lekkere maststrijkinrichting heb en de kraan is te duur of niet aanwezig dan gaat het ook prima vanaf een brug als die in de buurt is. Ook dan is rustig water een must.
Ik heb het ook wel zien gebeuren met het lopend want van een ander schip die de mast wel liet staan.
Het eerste stuk strijken gaat makkelijk want dan is de trekhoek gunstig en het koppel van de mast laag maar naar mate je vlakker komt wordt het koppel hoger en de trekhoek slechter. Vaak zie je maststrijken dan ook op het laatste stukje misgaan.
Zelfs de carbon mast van mijn 22 voeter is nog een beste hijs het 1e stukje.
Pieter
Pieter, ik moet ook altijd, wanneer ik de mast helemaal plat heb, naar voren om direkt bij het blok extra kracht te zetten, eenmaal over het dode punt heen, gaat het bijna vanzelf. Heel fijn is dan een stuurautomaat zodat je wat langer in je eentje de zaken weer goed kunt borgen. Vergeet dan vooral niet de ring die om de haak zit, zowel naar boven als naar beneden vast te zetten met twee lijntjes.
In de monding van de Deben is het mij overkomen dat de ring losschoot en mijn mast vervaarlijk achterover helde. Door snel te gijpen kreeg ik de wind weer van achteren en was het gevaar geweken. Gelukkig heb ik de reeflijn ook nog met wat slagen om de voorste kikker zitten, zodat je altijd een extra zekerheid hebt.
Oh ja Theo, vergeet ook niet bij het hijsen wat spanning op de voorstag te verminderen door de achterstak wat te laten vieren. Vergeet die dan ook niet weer vast te zetten. Ook dat is me overkomen op een woelige zee. Doordat dan de hele mast flink gaat zwiepen, is mijn bout met oog die de voorstag verbindt met de spanhaak, gebroken. Dankzij die gezekerde reeflijn bleef alles nog op zijn plaats.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
