Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's
Kaptein Iglo
Vorige week een heerlijke voorjaarsvakantie in Zeeland genoten. Schitterend weer, veel wind en geweldig gezelschap. Tot zo ver alleen maar positief. Maar dan zondag 1 mei. Met een dikke wind in de kont stoven we over de Volkerak om rond 12.00 uur bij de Krammersluizen aan te komen. En ja hoor, hebben wij weer. De steigers vol met wachtende schepen. De meeste afgemeerd met de wind in de kop (dus verkeerd om) en een groot aantal, rondjes varend. Een sluis dubbel rood dus gestremd. Uit informatie van de wachtende schippers zou dat al een aantal dagen het geval zijn. Nu lijken deze sluizen ontworpen te zijn door een zooitje dubbel kijkende alcoholisten met een zware hersenbeschadiging en bovendien zonder budget. Welke malloot bedenkt nou zo iets. Een tergend langzaam werkend spoelsysteem om zout en zoet water te scheiden in een sluiskolk die precies te klein is om de huidige gemiddelde pleziervloot, vlot te kunnen schutten. Zouden deze mafketels ook denken dat er onderin de jonge jen de meeste alcohol bezinkt ??? Een enkeling van dat sterrenteam heeft de ontwerp en bouwfase overleefd en mag nu op de knopjes drukken in het bedieningskantoor en onbeschoft door de luidsprekers schreeuwen. Een schril contrast met de doorgaans prefect geregelde waterbouwkundige werken die wij door ons land varend doorgaans tegenkomen.
En wij watersporters verergeren deze miskleun. Door ons niets aan te trekken van de instructies op de borden en welke ons schreeuwend worden toegeworpen door de autoriteit van deze mastodont. Wij gebruiken niet even ons gezond verstand. Wij meren niet af in groepjes van drie of zoeken niet even gelijkwaardige schepen op om langs af te meren. Wij wachten niet even netjes af op onze beurt (volgorde van aankomst) en wij gedragen ons niet even fatsoenlijk. Wij helpen elkaar niet even met afmeren om een lijntje aan te nemen.
Eigenlijk merk ik dat ik me er nu pas druk over maakt. Twee en een half uur heb ik vanaf mijn zeilboot verwonderd om me heen zitten kijken met als hoogtepunt een secreet dat haar man en publiek schoffeerde omdat hij netjes aan de kant wilde afmeren. “Wat ben jij toch een eikel …., lig je weer aan de kant ingeklemd en kunnen we de volgende schutting weer niet mee, ben je helemaal gek geworden”?” schreeuwde ze letterlijk naar haar man. En inderdaad was het een eikel want onder aanvoering van zijn vrouw ging hij overal moeilijk lopen doen om een gunstige poll positie te veroveren voor de volgende start bij het groene licht van de sluis.
Zondag 8 mei weer 2 uur liggen wachten. Zelfde sluis werkte nog steeds niet. Wel minder wind en minder stress bij de wachtende bemanningen. Krammersluis: wat een drama. Groet. K.I.
