Met een jaarwisseling hebben we meestal een voornemen voor het nieuwe jaar.
Dit kan van alles zijn,daarom aan alle IJsselmeer,Wadden,Zeeland en Zeezeilers neemt u voor om in het nieuwe jaar donateur van de knrm te worden, als Redder aan wal.
Ze staan 7x24 uur gratis voor ieder klaar zonder vragen of oordeel.
Voor ieder een Prettige jaarwisseling en behouden vaart.
Sindbad schreef:
>
> Soort wegenwacht-systeem met een lidmaatschap en anders flink dokken. Of zie ik iets sneus over het hoofd?
Dus eerst het lidmaatschapsbewijs zoeken voordat je een noodoproep plaatst?
Ook zullen niet leden eerder aan blijven modderen in plaats van tijdig hulp in te roepen. Dat kan mensenlevens kosten. Zijn dat dan wel mensen die toch geen lid van de reddingsmaatschappij zijn, dus de KNMR heeft geen last van inkomstenderving, maar ik denk niet dat het de bedoeling is.
Sja; ik weet niet. De gemiddelde watersporter is toch wel aardig bemiddeld, en ik vind dat er best wat meer druk achter mag zitten dan nu het geval is; het feit dat je als rijke watersporter wat aan mag klooien om vervolgens door onbetaalde vrijwilligers te worden gered of geholpen (en jawel, ik spreek uit ervaring 
) vind ik eigenlijk niet van deze tijd. Het verschil met een bergingsbedrijf, dat wel een gepeperde rekening stuurt (5% van de waarde van je boot) is ook erg groot.
Leuke ideen maar waarom? Zijn er financiele problemen bij de KNRM ? Voor zo ver ik weet functioneert dit charmante systeem alle jaren prima. Verder heb ik begrepen dat zij die van de KNRM assistentie hebben gekregen uit eigenbeweging vaak hun dankbaarheid in een stevige donatie tonen. Groet K.I.
Kapitein ijshut, je haalt me de woorden uit de mond! Molto, molto gracias. Alle hulporganisaties en mensenredders roepen altijd en eeuwig om GELD, GELD, GELD, terwijl in 99% van de gevallen, zat geld in kas zit. Genoeg in elk geval om peperdure reclamecampagnes op touw te zetten.
Lieve mensen, de emoties zie ik wel, maar waar is de wijsheid gebleven?
De doelstelling en beleid van de stichting KNRM is,
1- kosteloze hulpverlening
2- uitgevoerd door vrijwilligers
3- gefinancierd uit vrijwillige bijdrage
Fondsen werving is noodzakelijk.Ga eens naar een open dag van een station dan kan je zien wat een kostbaar materiaal en trainingen kosten.Ook zijn er op de grote stations een beroepschipper in dienst.
Maar als zeiler kan je ook je ogen daar voor sluiten en het lekker door ander op te laten knappen, is dat wijsheid ??
willem (oom van 2 knrm schippers)
Weet je dat je hier het zwaarste pressiemiddel gebruikt dat onder weldenkende mensen mogelijk is? Met deze oproep, deze smeekbede, zet je de ziel van zeilers in de bankschroef. Met al je goedheid heb je ze in een ethische wurggreep.
Sta me ook toe je te wijzen op een kapitale fout. Je meent dat fondsenwerving noodzakelijk is, maar dit staat op gespannen voet met beginsel 3: “gefinancierd uit vrijwillige bijdrage”
Hoe vrijwillig is die bijdrage nu nog als er aan fondsenwerving wordt gedaan? Wanneer kan een gift nog uit iemands hart opwellen, uit pure liefde en compassie, als die er al met tien paarden uit wordt getrokken? Waar wordt de gulle gever met kracht over de dunne lijn geduwd waarmee hij allang niet meer “vrijwillig” geeft, maar het geld op psychologische wijze uit zijn portemonnee wordt gekeken?
En vervolgens rijzen dan ook nog eens de volgende vragen in mij op: Komen er mensen om het leven als de reddingsboot over net iets minder pk's beschikt dan gewenst? Waar ligt de grens van wat mogelijk is, in het moderne reddingswezen? Wat nu als een boot in nood vanwege het noodlot moest zinken en de opvarenden moesten sterven, simpelweg omdat het hun Tijd was?
En wat nu als de dood eens een keer niet een vijand is, maar een Vriend? De redding zou dan niet een einde van ons lijden hoeven te betekenen, maar juist de voortzetting ervan. Hebben we daar al eens over nagedacht? Ik heb de dood een aantal keren onder ogen gezien en weet dat die zoeter is dan de slaap zelve en ook, dat we vanzelf weer terugkeren. Zoals de oude klassieken zeiden, zijn slaap en dood broeders, verschillen zij niet van elkaar. En dat wil ik graag geloven, hoe gek ik ook ben.
Maar goed, even terug naar deze planeet met nog meer vragen. Als je dan gered bent, ben je dan eigenlijk nog net zo dankbaar, of minder dankbaar omdat je weet dat je ervoor hebt betaald? Is de redding dan gewoon een economisch goed geworden, een tegenprestatie?
Ergo, is het niet gemakkelijker gewoon de geredden achter hun broek te blijven zitten en elk jaar met jullie volle morele gewicht op hun ziel te dansen en te springen, net zolang tot je het laatste druppeltje dankbaarheid uit hun leven hebt geperst, dan hier met de pet langs te gaan?
Het zijn zomaar wat gedachten. Ik hoop dat je neven plezier houden in het redden. Ik denk er nog even over na of ik gered wil worden en of ik die epirb en gmdss nog wel door moet zetten?
Beste Willem, Natuurlijk begrijp ik dat de KNRM veel geld nodig heeft om hun voortbestaan en hoge mate van kwaliteit voort te zetten. Natuurlijk begrijp ik dat de KNRM hierin volledig afhankelijk is van donaties en misschien wel van sponsoring. Maar dat werkt toch naar behoren ? Ik bedoel onze bijdrages zijn toch voldoende om prima te kunnen functioneren of heb ik iets gemist? Want als dat zo is dan moeten we misschien wel een nationale actie opstarten of bij de watersport brance of verbonden of overheid aankloppen, weet ik veel. Tot op heden heb ik begrepen dat het charmante systeem wat er nu bestaat, welliswaar veel moeite en inzet van vrijwilligers kost, maar verder prima functioneert. Met speciale groet aan Uw dappere familileden, K.I.
Ik ben het volkomen eens met Willem. Eerst even een stukje van de KNRM website ter informatie:
“De Koninklijke Nederlandse Redding Maatschappij verricht een overheidstaak, maar doet dit als zelfstandig opererende, ongesubsidieerde organisatie. Die zelfstandigheid is belangrijk om de kwaliteit van het reddingwerk ook in de toekomst veilig te stellen. De KNRM heeft als stelregel dat bij reddingwerk alleen ‘het beste’ goed genoeg is. Dit criterium wordt aan het materieel gesteld, maar ook aan de redders, die dit werk voor het overgrote deel vrijwillig (onbetaald) uitvoeren. De KNRM is voor haar inkomsten afhankelijk van donateurs en gulle (eenmalige) gevers.”
De KNRM voert dus een zeer belangrijke taak uit, waarvan het eigenlijk vreemd is dat dit niet door de overheid gesubsidieerd wordt. Het is ook niet vergelijken met een ANWB wegenwacht, want gewone autopech levert vaak geen levensgevaarlijke situaties op. De KNRM biedt echter ook veel hulp bij gevallen waar er wél levens op het spel staan. Vergelijk het daarom met bijvoorbeeld de brandweer. Zonder kun je niet.
De KNRM is dus afhankelijke van giften voor haar bestaan. Zeg nu niet dat ze rijk genoeg zijn. En zelfs al zouden ze nu voldoende geld hebben, dat geld wordt uitgegeven aan materiaal en de beroepsschippers etc. en moet dus worden aangevuld. En natuurlijk geven ze geld uit aan fondsenwerving, maar daar krijgen ze ook veel meer voor terug. Begrijp wel dat reclame nodig is om giften te krijgen! Zie hieronder een overzicht van inkomsten en uitgaven. Naar mijn mening helemaal geen geldverkwisting en het laat duidelijk zien hoe veel geld en dus giften er nodig zijn voor hun voorbestaan.
"Inkomsten en uitgaven:
€ 7.386.000,- Exploitatie van reddingstations en materieel
€ 2.309.000,- Bestedingen aan nieuwbouw en modificatie van reddingboten
€ 1.603.000,- Beroepsredders en vrijwilligers
€ 176.000,- Radio Medische Dienst
€ 169.000,- Preventie en voorlichting
€ 7.342.000,- Baten eigen fondsenwerving
€ 992.000,- Kosten eigen fondsenwerving
€ 195.000,- Incidentele subsidies overheden en anderen
€ 423.000,- Overige baten en lasten
€ 6.151.000,- Resultaat beleggingen (rendement 6,6%)"
Elke zeiler wil graag een beroep op de KNRM doen, mocht hij ooit in nood komen. Ik sluit me daarom aan bij Willem dat het eigenlijk vanzelfsprekend moet zijn dat je hen steunt door bijvoorbeeld Redder aan Wal te worden.
Doorzoek het forum
Zoeken met Startpagina
Startpagina Thema's